مطالب آموزشی

ویروس زیکا (نام علمی: Zika virus) نام یک گونه از ویروس فرمانرو است و از پشه به انسان منتقل می‌شود. ابتلا به این ویروس بیشتر در نقاطی از آفریقا و جنوب‌شرق آسیا دیده شده است.

تاریخچه
ویروس زیکا برای اولین بار در سال ۱۹۴۷ در بدن یک میمون در حوالی جنگل زیکا (Zika) در نزدیکی دریاچه ویکتوریا در اوگاندا شناسایی شد. این ویروس به مانند تب دنگی، ویروس نیل غربی و تب زرد یک بیماری گرمسیری منتقل‌شونده به‌وسیله پشه ایجاد می‌کنند. تغذیه پشه‌ها از خون بیماران ویروس را به آنان منتقل می‌کنند. ویروس در پشه‌ها بیماری ایجاد نمی‌کند. گزش افراد سالم به‌وسیله پشه ناقل ویروس بیماری را به آنان منتقل می‌کند.

علائم

فقط ۲۰ درصد از کسانی که به این ویروس آلوده می‌شوند، علامت‌دار می‌شوند و بنا به گزارش «مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها» در آمریکا، رایج‌ترین علائم ابتلا به این ویروس تب، جوش‌های خارش‌دار، درد مفاصل، و التهاب چشمهاست.

تنها یک چهارم افراد آلوده به زیکا علائم آلوده شدن به این ویروس را نشان می‌دهند. به همین دلیل، بسیاری از موارد ابتلا به این ویروس تشخیص داده نمی‌شوند، و در نتیجه دشوار می‌شود ابعاد واقعی آلودگی به آن را مشخص کرد.

ادامه مطلب . . .

کوموشیو کوردیس:
وضعیتی بالینی است که در آن ضربه ناچیز به بخش قدامی(جلویی)قفسه سینه وارد شده و منجر به توقف ناگهانی قلب می شود.

علت بروز کوموشیو کوردیس:
این وضعیت اغلب در حوادث ورزشی آماتور اتفاق می افتد که در آن ها پرتابه ای نظیر توپ بیس بال،توپ هاکی روی یخ یا توپ چوگان به مصدوم اصابت مینماید.
همچنین در ضربات بدنی(ضربات ناشی از کاراته و سایر ورزش های رزمی) یا برخورد دو بازیکن به همدیگر میتوانند باعث این وضعیت شوند.

کمک های اولیه در کوموشیو کوردیس:
در صورت عدم وجود نبض و تنفس شروع احیاء قلب و ریه تا زمان فرارسیدن اورژانس میباشد.

به طور کلی نمی توان بیماری را مرده فرض کرد مگر این که یک یا چند مورد از وضعیت های ذیل وجود داشته باشد:

۱- عدم وجود سر:این واژه بدین معناست که سر از بقیه بدن جدا شده است.

۲- جمعود نعشی:این واقعه،به معنی سفتی موقت عضلات بدن است که چند ساعت پس از مرگ رخ می دهد.

۳- تجزیه بافت ها:در شرایطی که یک روز از مرگ بیمار گذشته باشد،تجزیه و فاسد شدن بافت های بدن شروع می شود.

۴- کبودی وابسته به جاذبه:به معنای این است که قسمت هایی از بدن که به زمین نزدیک ترند،به رنگ قرمز یا ارغوانی تغییر رنگ می دهند.این امر به دلیل تجمع خون در بافت های نزدیک به زمین یا قسمت های تحتانی بدن ایجاد می شود.

پس از اطمینان از امن بودن صحنه حادثه و برآورد وسعت حادثه حالا نوبت به مرحله بعدی یعنی ارزیابی اولیه مصدوم می سد . این ارزیابی شامل سه قسمت اصلی است که عبارتند از :
۱- ارزیابی سطح هوشیاری
۲- تنفس
۳- گردش خون ( پرفوزیون )

ارزیابی سطح هوشیاری ( LOC )
در اولین اقدام شما نیاز دارید پاسخگویی بیمار را چک کنید . به مشاهدات خود از وضعیت مصدوم دقت کنید . برای مثال آیا مصدوم قادر به صحبت کردن با شما است ، ناله می کند ، سر و صدا ایجاد می کند و یا به اطراف حرکت می کند ؟ اگر بیمار پاسخگو است در ابتدا سعی کنید اطمینان او را جلب کنید و برای کمک کردن به او ابتدا اجازه بگیرید و سپس در مورد آنچه رخ داده است از او سوال کنید .
اگر مصدوم ساکت است و هیچ حرکتی ندارد نشانه غیرپاسخگو بودن مصدوم است . برای چک کردن پاسخگویی فرد بر روی شانه های مصدوم ضربه بزنید و با صدای بلند سوال کنید : خوبی ؟
اگر او را می شناسید اسم او را صدا بزنید . علاوه بر این شما برای تعیین سطح هوشیاری مصدوم می توانید از روش AVPU استفاده کنید .
به یاد داشته باشید که پاسخ به محرک های کلامی ممکن است بسیار ضعیف باشد . مثلا برخی حرکات بیمار یا باز کردن لحظه ای چشم ها . گاهی شما مجبور هستید برای ارزیابی مصدوم از تحریکات دردناک استفاده کنید . مانند ضربه زدن به شانه های مصدوم .

اگر بیمار هوشیار نیست و یا پاسخی نمی دهد در صورت نیاز درخواست نیروی کمکی کنید .

منبع : Red Cross first aid Guideline
ترجمه : علی مقصودلو

راه هوایی

پس از ارزیابی سطح هوشیاری مصدوم حال نوبت به ارزیابی راه هوایی مصدوم می رسد . جهت یادآوری ذکر این نکته ضروری است که اگر مصدوم ناله میکند یا قادر به صحبت کردن است این نشانه باز بودن راه هوایی مصدوم می باشد . برای یک بیمار غیر پاسخگو مطمئون شوید که مصدوم در وضعیت به پشت خوابیده ( صورت رو به بالا ) است تا شما بتوانید به طور دقیق و موثر راه هوایی او را ارزیابی کنید . اگر بیمار رو به پایین خوابیده است ( صورت رو به زمین ) ، به آرامی او را بچرخانید و احتیاط کنید اگر بیمار آسیب دارد ، آسیب دیدگی او حاد تر نشود . موقع چرخاندن بیماری که رو به پایین خوابیده با یک دست از پشت سر و گردن را نگه میداریم . اگر بیمار غیرپاسخگو است و راه هوایی او بسته است ، باید به سرعت برای بازکردن راه هوایی او اقدام کنید . دو روش برای انجام این روش وجود دارد :
۱- روش سرعقب / چانه بالا
۲- روش جاو تراست (باز کردن فک با فشار انگشتان شصت بدون حرکت گردن ) برای مواقعی که مصدوم مشکوک به آسیب نخاعی باشد .

* روش سر عقب / چانه بالا :

مراحل انجام این روش عبارتست از :
یک دست بر روی پیشانی و دو یا سه انگشت را زیر چانه بیمار گذاشته و در حالی که پیشانی را به سمت عقب می کشید چانه را به سمت بالا فشار دهید .

* مانور جاو تراست (باز کردن فک با فشار انگشتان شصت بدون حرکت گردن )

این مانور زمانی برای بازکردن راه هوایی مصدوم استفاده می شود که مصدوم از ناحیه سر یا گردن دچار آسیب شده است . مراحل انجام این مانور عبارتست از :
۱- دست ها در هر دوطرف سر بیمار قرار گرفته به گونه ای که شصت در نزدیکی دو طرف دهان باشد و به سمت چانه اشاره داشته باشد . ( امدادگر در بالای سر بیمار قرار گیرد .) در مانور سر به عقب باید انگشتان روی قسمت استخوانی چانه باشد اگر روی قسمت نرم باشد زبان به سمت عقب می رود.
۲- فک را با فشار انگشتان شصت به سمت بالا بکشید بدون آنکه سر یا گردن مصدوم حرکت داشته باشد . شما با این روش توانسته اید راه هوایی بیمار را باز کنید .

منبع: Red Cross first aid Guideline
ترجمه : علی مقصودلو

• رسیدن به صحنه حادثه
هنگامی که شما به صحنه حادثه می رسید نیاز دارید یک ارزیابی فوری و اولیه از نوع حادثه ، بزرگی حادثه ، میزان خسارت و تعداد مصدومان داشته باشید . اطلاعات جمع آوری شده از این مرحله به شما در تعیین میزان فوریتی بودن حادثه کمک می کند .
زمانی که به شما اطلاعاتی در مورد یک موقعیت اورژانسی داده می شود باید این نکته مهم را در ذهن خود داشته باشید که اولویت اول سلامت خود شماست و سپس همکاران یا تیم همراه شما و در آخر بیمار یا مصدوم .
یک بخش از وظیفه شما در صحنه حادثه این است که تعیین کنید آیا صحنه حادثه امن است یا خیر . چه تعداد بیمار یا مجروح در صحنه حادثه وجود دارند و نوع آسیب آنها چیست . شما باید در صحنه حادثه اطلاعات اولیه را جمع آوری کرده و آنها را به مرکز فوریت ها گزارش داده و در صورت نیاز درخواست کمک کنید .
ادامه مطلب . . .

ازنظر فیزیولوژیک انسان موجود خونگرمی است که بیشتر تمایل به از دست دادن حرارت دارد تا جذب آن.در درجه حرارت طبیعی محیط یعنی ۲۸ درجه سانتیگراد دمای بدن در حد طبیعی حفظ می شود.در افت دمای محیط به میزان ۸ درجه ریت متابولیسم باید ۲ برابر شود تا از کاهش دما جلوگیری کند.
بخش عمده کنترل درجه حرارت بدن بر عهده هیپوتالاموس در مغز صورت می گیرد. به طور کلی درجه حرارت بدن توسط این مکانیزم های تنظیم کننده در حد C37 حفظ می شود. حفظ درجه حرارت بدن برای زنده ماندن و اعمال حیاتی طبیعی سلولها ضروری است. بدین منظور باید گرمای تولید شده در بدن با گرمای از دست رفته در حالت تعادل باشد.
حفظ درجه حرارت توسط عوامل زیر انجام می گردد:
۱- پوست (غدد عرق )
۲- گردش خون
۳- غدد تیروئید و فوق کلیوی
ادامه مطلب . . .

افتراق آنفلوانزا از سرماخوردگی

علایم بالینی آنفلوانزا

• – علائم پیش درآمد / ندارد
• شروع /ناگهانی
• تب / ۳۸٫۳ تا۳۹ C°
• سردرد / ممکن است شدید باشد
• دردعضلانی /معمولاً وجود دارد و اغلب شدید
• خستگی مفرط /معمولاً وجود دارد
• خستگی/ضغف / ممکن است بیشتر از دو هفته باشد
• ناراحتی گلو / شایع
• عطسه / گاهگاهی
• التهاب بینی / گاهگاهی
• سرفه / معمولاً وجود دارد و خشک

علایم بالینی سرماخوردگی

• علائم پیش درآمد / یک روز یا بیشتر
• شروع /تدریجی
• تب / در بالغین نادر
• سردرد / نادر
• دردعضلانی /متوسط
• خستگی مفرط / هرگز
• خستگی/ضغف / متوسط
• ناراحتی گلو / گاهی یا اغلب
• عطسه / معمولاً وجود دارد
• التهاب بینی / معمولاً وجود دارد
• سرفه / متوسط و منقطع یا مزاحم

آنفولانزای نوع A یا آنفولانزای خوکی که آنفولانزای H1N1 نیزنامیده می شود(NوH مخفف دوواژه “نورامینیداز” و”هماگلوتینین” هستندکه نام دو ترکیب غشاء سلولی ویروس می باشند)، یک بیماری است که دراصل خوک ها به آن مبتلا شده، ولی بدلیل تشابه ساختار بدن انسان با خوک، انسان ها نیز به آن دچار می شوند.
در وهله اول با شنیدن چنین نامی تصور می رفت که این بیماری منحصربه خوک ها است و ربطی به کشورهای مسلمان که از گوشت خوک استفاده نمی کنند و فاقد خوکداری هستند ندارد. اما بعد از مدتی که پزشکان بر روی این بیماری تحقیق کردند دریافتند که آنفولانزای خوکی تنها مربوط به حیوان خوک نبوده و هر انسانی در هر جای دنیا نیزممکن است به این بیماری مبتلا شود.بنابراین بایدتوجه داشت که این بیماری ارتباطی با تماس باخوک و یا حتی خوردن گوشت خوک در کشورهای غربی نداردو احتمال شیوع آن در دیگر نقاط جهان نیز وجوددارد. دراصل مرکز این بیماری در مکزیک بوده است.اما در حال حاضر این بیماری در ۱۳۷ کشور جهان از جمله ۷ کشور همسایه ایران نیز گزارش شده است.
ادامه مطلب . . .

نویسنده:علی شاهسونی کارشناس ارشد پرستاری و مدرس بین المللی تروما

روزانه صدها ورزشکار متحمل صدمات ورزشی حاد می¬شوند. به طور معمول، جراحت حاد ورزشی با یک مکانیسم خاص آسیب (ضربه توسط توپ، پیچ خوردگی، برخورد با حریف) شروع می شود و با ظهور علایمی از جمله تورم، درد ، خونریزی و احتمال تغییر شکل همراه می باشد.
تعدادی از آسیب های ورزشی حاد می تواند شامل:
-رگ به رگ شدن(صدمه به رباط)
-کشیدگی(آسیب عضلات)
-کوفتگی(کبودی)
-نیمه دررفتگی
-دررفتگی
-شکستگی
اگر علایم و نشانه های آسیب جدی( تغییر شکل، تورم شدید یا درد) وجود دارد، باید کمک های اولیه تا زمان رسیدن پرسنل فوریت های پزشکی ارایه گردد. با این وجود بیشتر آسیب های ورزشی حاد را می توان با استفاده از قانون P.R.I.C.E درمان کرد.
ادامه مطلب . . .