سرمازدگی

ازنظر فیزیولوژیک انسان موجود خونگرمی است که بیشتر تمایل به از دست دادن حرارت دارد تا جذب آن.در درجه حرارت طبیعی محیط یعنی ۲۸ درجه سانتیگراد دمای بدن در حد طبیعی حفظ می شود.در افت دمای محیط به میزان ۸ درجه ریت متابولیسم باید ۲ برابر شود تا از کاهش دما جلوگیری کند.
بخش عمده کنترل درجه حرارت بدن بر عهده هیپوتالاموس در مغز صورت می گیرد. به طور کلی درجه حرارت بدن توسط این مکانیزم های تنظیم کننده در حد C37 حفظ می شود. حفظ درجه حرارت بدن برای زنده ماندن و اعمال حیاتی طبیعی سلولها ضروری است. بدین منظور باید گرمای تولید شده در بدن با گرمای از دست رفته در حالت تعادل باشد.
حفظ درجه حرارت توسط عوامل زیر انجام می گردد:
۱- پوست (غدد عرق )
۲- گردش خون
۳- غدد تیروئید و فوق کلیوی

هیپوترمی:

عبارت از کاهش درجه حرارت مرکزی بدن به زیر ۳۵ است.

عواملی که باعث از دست رفتن حرارت می شوند شامل انتقال از پوست، تماس با جسم یا محیط سرد، مرطوب بودن پوست، تنفس و تبخیر از سطح پوست است. سر دست ها و پاها مهمترین نواحی از دست دادن درجه حرارت بدن هستند.

هیپوترمی به دو صورت می باشد:

۱- سریع ( آب )

۲- آهسته( هوا)

عوامل تشدید کننده هیپوترمی:

غوطه ور شدن در آب سرد: آب سرد در عرض ۱۰ دقیقه دمای بدن را کم می کند

قرار گرفتن در معرض باد: باد به سرعت درجه حرارت بدن را کاهش می دهد

سن: کودکان و سالمندان بیشتر در معرض هیپوترمی هستند

بیماری زمینه ای: در صورتی که فرد دچار تروما، آسیب به سر و سوختگی شده باشد و در اختلالات تیروئیدی هیپوترمی سریعتر شکل می گیرد.

مراحل هیپوترمی:

به طور کلی هیپوترمی طی ۴ مرحله پیشرفته کرده و در نهایت به مرگ مصدوم ختم می شود:
۱– هیپوترمی خفیف (۳۶-۳۴): مصدوم احساس سرما می کند، عملکرد اندام ها دچار مشکل می شود، بریده بریده صحبت می کند، احساس ضعف و سرگیجه می کند، پوست بدن سرد و رنگ پریده است، فرد دچار تغییرات خلقی و قضاوت شده، کانفیوژن خفیف دارد، کم کم مصدوم خواب آلوده می شود و این خواب آلودگی پیشرفت می کند
۲- هیپوترمی متوسط (۳۴-۳۰): در این مرحله لرز خاتمه می یابد و عضلات شروع به سفت شدن می کنند، تعادل فرد در راه رفتن و ایستادن از بین می رود و خستگی به وضوح در وی ایجاد می گردد، مصدوم کاملاً خسته و درمانده است، پوست همچنان سرد بوده، نواحی در معرض سرما به رنگ آبی و متورم در می آید، نبض ضعیف، آهسته و نامنظم می گردد و فشارخون کاهش می یابد، ریت تنفس نیز آهسته می شود و رفلکس پاسخ مردمک ها به نور کند.

۳- هیپوترمی شدید (۳۰-۲۶/۶): در این درجه حرارت، اندام ها کاملاً سفت می شوند و تنفس بسیار آهسته بوده، ممکن است در ظاهر به نظر برسد که فرد نفس نمی کشد و نبض ندارد. مردمک ها کاملاً گشاد شده و به نور پاسخ نمی دهند، فشار خون حس نمی شود، پوست بدن به رنگ خاکستری است.

۴– هیپوترمی بسیار شدید (کمتر از ۲۶/۶): مصدوم هیچ گونه رفلکسی ندارد، بدن کاملاً سفت بوده، نبض، تنفس و فشار خون حس نمی شود، در این مرحله احتمال وقوع فیبریلاسیون بطنی و مرگ وجود دارد، به طور کلی در درجه حرارت زیر ۵/۲۵ مصدوم می میرد.

اداره مصدوم دچار هیپوترمی در محل حادثه:

1. ارزیابی موقعیت
2. ارزیابی مصدوم
3. بررسی علائم حیاتی، سطح پاسخ دهی و هوشیاری
4. بررسی ریت و عمق تنفس
5. بررسی پوست (رنگ، سفتی و سردی پوست)

مراقبت اولیه از مصدوم هیپوترم:

1. دور کردن مصدوم از محیط سرد
2. تعویض لباس ها در صورت خیس بودن
3. مصدوم را کاملاً در پتو بپیچانید
4. از تحرک و راه رفتن مصدوم جلوگیری کنید
5. میزان هیپوترمی را برآورد کنید.

مراقبت های بعدی از مصدوم هیپوترم :

1. در صورت نداشتن نبض و تنفس اجرای CPR
2. گرم کردن مصدوم (با احتیاط و به تدریج)
3. از ماساژ دادن بازوها و پاهای مصدوم خودداری کنید( ماساژ موجب هل دادن خون وریدی سرد به قلب و افزایش بار قلب و تحریک قلب و ایست قلبی می شودذ.
4. از راه رفتن یا ایستادن مصدوم جلوگیری کنید
5. نوشیدن مایعات گرم
6. انتقال مصدوم با برانکارد به بیمارستان